Beste Meneer Murphy,...
Het was alweer een jaar of elf geleden dat u nog eens een zomer met me doorbracht, ik herinner me hem nog goed ; tenten die op daken van huizen terecht kwamen, autopanne, mijn vriend die toen verongelukte en heel wat spanningen ... het was een hevige zomer maar ook daar zullen we volgens jouw redenering wel sterker uit gekomen zijn.
In tussentijd bracht u af en toe een bezoekje maar zag dat we vol energie vlotte oplossingen klaar hadden en daarom vond u het wellicht niet interessant om langer te blijven, waarvoor dank.
Maar deze zomer, toen het energiepijl op een laag pitje stond, zag u uw kans om nog eens langs te komen en aangezien de logeerkamer vrij stond, nodigde u uzelf uit om enkele weken bij ons gezin te vertoeven. Gastvrij als we zijn deden we onze best om het u zo snel mogelijk naar u zin te maken en daar maakte u dan ook aardig gebruik van : u zorgde voor een ontspannende vakantie waarin we als gezin niet samen op vakantie konden vertrekken, problemen hadden met de huurwagen, een verrassing compleet in het 100 liep, facturen zichzelf voortplanten als konijnen , mijn wagen die het begeven heeft, de glazen die bij wijze van natuurlijke selectie één voor één de kast uitvallen, problemen met aannemers,... kortom : spanningen en stress, heel veel spanningen en stress...
Maar weet je, beste meneer Murphy, doorheen heel deze shit zag ik hoeveel mensen om ons geven en klaar staan om ons te helpen, op wie we kunnen rekenen en hun oordeel niet vellen zonder een verhaal, dat er nog mensen zijn met een goed hart, weliswaar ieder met z'n eigen issues maar that´s life; als we elkaar kunnen helpen en de wereld daardoor een positieve twist kunnen geven dan vrees ik dat u laatste dagen stilaan geteld zijn en u uw logement bij ons gezin stilaan mag afronden.
Ok, ik geef toe : onze veerkracht enorm op proef gesteld de afgelopen weken en eerlijk, net als bij onze wagen : de vering is stuk, kapot, broken, werkt niet meer en heeft dringend reparatietijd nodig.
Ik wens u nog heel veel vriendschappen, liefde en warmte toe. Misschien herziet u uw visie dan wel en zijn we met z'n allen verlost van die negatieve spiraal die u veroorzaakt.
Het was alweer een boeiende levenservaring , je koffers staan inmiddels aan de deur en de taxi komt eraan : Auf Wiedersehen!
Het was alweer een jaar of elf geleden dat u nog eens een zomer met me doorbracht, ik herinner me hem nog goed ; tenten die op daken van huizen terecht kwamen, autopanne, mijn vriend die toen verongelukte en heel wat spanningen ... het was een hevige zomer maar ook daar zullen we volgens jouw redenering wel sterker uit gekomen zijn.
In tussentijd bracht u af en toe een bezoekje maar zag dat we vol energie vlotte oplossingen klaar hadden en daarom vond u het wellicht niet interessant om langer te blijven, waarvoor dank.
Maar deze zomer, toen het energiepijl op een laag pitje stond, zag u uw kans om nog eens langs te komen en aangezien de logeerkamer vrij stond, nodigde u uzelf uit om enkele weken bij ons gezin te vertoeven. Gastvrij als we zijn deden we onze best om het u zo snel mogelijk naar u zin te maken en daar maakte u dan ook aardig gebruik van : u zorgde voor een ontspannende vakantie waarin we als gezin niet samen op vakantie konden vertrekken, problemen hadden met de huurwagen, een verrassing compleet in het 100 liep, facturen zichzelf voortplanten als konijnen , mijn wagen die het begeven heeft, de glazen die bij wijze van natuurlijke selectie één voor één de kast uitvallen, problemen met aannemers,... kortom : spanningen en stress, heel veel spanningen en stress...
Maar weet je, beste meneer Murphy, doorheen heel deze shit zag ik hoeveel mensen om ons geven en klaar staan om ons te helpen, op wie we kunnen rekenen en hun oordeel niet vellen zonder een verhaal, dat er nog mensen zijn met een goed hart, weliswaar ieder met z'n eigen issues maar that´s life; als we elkaar kunnen helpen en de wereld daardoor een positieve twist kunnen geven dan vrees ik dat u laatste dagen stilaan geteld zijn en u uw logement bij ons gezin stilaan mag afronden.
Ok, ik geef toe : onze veerkracht enorm op proef gesteld de afgelopen weken en eerlijk, net als bij onze wagen : de vering is stuk, kapot, broken, werkt niet meer en heeft dringend reparatietijd nodig.
Ik wens u nog heel veel vriendschappen, liefde en warmte toe. Misschien herziet u uw visie dan wel en zijn we met z'n allen verlost van die negatieve spiraal die u veroorzaakt.
Het was alweer een boeiende levenservaring , je koffers staan inmiddels aan de deur en de taxi komt eraan : Auf Wiedersehen!
Reacties
Een reactie posten